Όταν αγωνιζόμαστε με τα ελληνικά χρώματα, όταν σε ατομικό αγώνισμα, κουβαλάμε μέσα μας την ελπίδα, τον καημό, τον πόνο και τον πόθο, την ευχή κάθε Έλληνα, κοιτάζουμε τη σημαία μας και κλείνουμε τα μάτια για να ονειρευτούμε τη στιγμή που θα ακουστεί ο εθνικός μας ύμνος, αναγνωρίζοντας το γεγονός ότι έχουμε καταφέρει αυτό που έχουμε θέσει ως στόχο να πραγματοποιήσουμε. Σε κάθε δύσκολη στιγμή, όταν το σώμα δεν ακολουθεί το πνεύμα, χτυπά μέσα μας η καρδιά όλων των Ελλήνων και η δύναμή μας γίνεται τιτάνια. Έτσι νιώθουμε, έτσι αγωνιζόμαστε.