Οι συζητήσεις υπό την επήρεια αλκοόλ ήταν κάποτε βασικός παράγοντας της διαδικασίας λήψης αποφάσεων

Ίσως δεν χρειάζεται να είστε ο Don Draper του Mad Men για να πιστεύετε στην αναγκαιότητα του αλκοόλ στον εργασιακό χώρο. Όταν ο αρχαίος ιστορικός Ηρόδοτος ταξίδεψε στην Περσία το 450πΧ, βρήκε έναν πολιτισμό που εκτιμούσε βαθιά την σοφία που έρχεται με το μεθύσι.

Οι Πέρσες που συνάντησε φρόντιζαν οι ιδιαιτέρως σημαντικές υποθέσεις να συζητιούνται όντας νηφάλιοι αλλά και μεθυσμένοι, καθώς μόνο οι προτάσεις που έβγαζαν νόημα και στις δύο καταστάσεις ήταν άξιες αναφοράς. Ακολουθούσαν τη διαδικασία και με τις δύο κατευθύνσεις: Οι συζητήσεις που είχαν μεθυσμένοι, επαναλαμβάνονταν την επομένη σε νηφάλια κατάσταση, και οι νηφάλιες συζητήσεις θα ξαναγίνονταν με την παρέα λίγου κρασιού.

Ο C.S. Lewis χρησιμοποίηση αυτή την ιδέα στο έργο του "Επιστολές στον Μαλκολμ" στο οποίο έγραφε: "Αναγνωρίζω πως αυτή η ιδέα είναι αντίθετη με την επικρατούσα αντίληψη πως πρέπει κάθε συναίσθημα να βρίσκεται εκτός της διανοητικής διεργασίας - 'δεν μπορείς να σκεφτείς καθαρά, εκτός αν είσαι ήρεμος', αλλά επίσης δεν μπορείς και να σκεφτείς βαθειά όσο είσαι. Θεωρώ λοιπόν πως πρέπει κανείς να δοκιμάζει το ίδιο πρόβλημα και στις δύο καταστάσεις.

Θα θυμάσαι πως οι Αρχαίοι Πέρσες συζητούσαν τα πάντα δύο φορές: Μία μεθυσμένοι και μια νηφάλιοι.